Reka Sava u dužini od oko 30 kilometara protiče kroz Beograd, ulivajući se u Dunav čija je ujedno i najveća pritoka.
Na područje Beograda ulazi u Obrenovcu i prolazi kroz opštine Surčin, Novi Beograd, Čukaricu, Savski venac i Stari grad. Svoj put kroz srpsku prestonicu završava ulivanjem u Dunav ispod Beogradske tvrđave, kod Kule Nebojša, čineći jedan od najlepših prizora u glavnom gradu, kako se reke, tako i sa strane Kalemegdana.
Sava je bistra i brza reka, važi za snažnu i sigurnu, ali ume da bude i tiha i pitoma.
Za mnoge Beograđane ova reka je najlepša u delu između Brankovog mosta i ušća u Dunav. Iako je duž svog toka premošćena na više od 85 mesta neki smatraju da je to, ipak, Ada Ciganlija. Nakon što je reka Sava pregrađena, nastalo je Savsko jezero, najomiljenije gradsko kupalište.
Zahvaljujući Savi, koja je jedan od simbola Beograda, danas prestonica ima i Adu Međicu. Mali broj evropskih gradova se može pohvaliti retkim biljnim i životinjskim vrstama.
Zbog svoje izražene bujne vegetacije, pored nje je prijatno šetati i odmarati se, na više lokacija postoje i uređena izletišta i kupališta, kao i tereni za ljubitelje sporta i rekreacije.
Omiljena mesta Beograđana za šetanje su kej na levoj obali Save od bloka 45 do bloka 70, kao i savski kej na novobeogradskoj strani od Brankovog mosta do Ušća, dok biciklisti mogu da koriste stazu uz desnu obalu Save, od Dorćola do Ade.
Od deset beogradskih mostova, osam premošćuju Savu.
Preko ove reke se prelazi Brankovim, Starim i Novim železničkim mostom, Starim savskim mostom, Gazelom, Mostom na Adi, Ostružničkim i mostom koji povezuje Obrenovac i Surčin.
Projekat „Beograd na vodi“ je učinio da se ovaj deo glavnog grada spusti na obalu Save. Reka Sava ima nacionalni značaj i ogroman turistički potencijal.
